Artificiële Intelligentie
Wat is het soms leuk om weer even met leeftijdsgenoten terug te kijken naar de ontwikkelingen in de technologie. Helemaal als je praat met mensen die er echt verstand van hebben. Zo mocht ik voor de Westereender van oktober de heren van Quub.it Solutions interviewen. Vooraf dacht ik nog, ik hoop dat ik een beetje snap waar ze het over hebben, maar de IT-mannen uit de Wâlden vertelden dat ze het juíst als hun taak zien om alles wat met ICT te maken heeft een beetje duidelijk uit te leggen.
Het gesprek kwam al gauw op de tijd dat we nog met diskettes werkten, of floppy’s, zo noemden we ze ook wel. En ik weet nog dat we internet kregen en dat je dan moest inbellen met van die piepjes. Mijn eerste e-mailadres maakte ik aan toen ik op het HBO zat, ik denk dat ik een jaar of achttien was. In diezelfde tijd noemden we een klasgenoot nog een ‘kakker’ omdat hij een mobiele telefoon had. Zo kan ik nog wel even doorgaan met verhalen over vroeger.
De verhalen die mijn beppe jaren geleden vertelde gaan nog verder terug in de tijd. De tijd dat ze geen televisie en auto hadden. En elektriciteit was nieuw voor hen. Hun kinderen deden steeds de lichtknopjes aan en uit, omdat ze het zo interessant vonden. Ik kon me daar niks bij voorstellen. Onze dochters konden zich niks voorstellen bij een fax. Ik vertelde hen dat we die elke dag naar fotograaf Alex Bouma van de Dockumer Courant stuurden. Dat we een brief met opdrachten in een soort printer deden die er in Sibrandahûs weer uitkwam, dat vonden ze magisch.
En zo verbaas ík me weer over onze dochters van 10 en 12 jaar die geen tv meer kijken, maar YouTube en die het nieuws volgen via de app. Ik heb dan ook niet de illusie dat zij ooit krantenlezers zullen worden, die tijd hebben we gehad. Niet voor niets zijn er nu weer meer dan de helft van de journalisten bij het Friesch Dagblad ontslagen. Ons beroep is bijna een ambacht geworden dat steeds minder voorkomt. En de komst van A.I. (Artificiële Intelligentie) zal dat straks helemaal veranderen, zo voorspellen ook de mannen van Quub.it.
Tot nu toe sloot ik het liefst mijn ogen voor deze ontwikkeling, maar we kunnen er niet meer omheen. Ik klamp me vast aan de gedachte dat we volgens Johan van der Bij niet bang hoeven te zijn dat robots ons werk zullen overnemen. ,,A.I. gaat mensen niet vervangen, maar als je er geen gebruik van maakt zet je jezelf buiten spel.’’ Dus waarschijnlijk hoef ik voortaan alleen nog een paar trefwoorden in te voeren op de laptop en rolt er automatisch een mooi verhaal uit dat ik alleen nog een beetje hoef aan te passen.
Toch blijf ik me afvragen of diezelfde robot ook de interviews van mij kan overnemen, zich kan inleven in de andere persoon en de emotie uit een verhaal kan halen. Want dát is naar mijn mening de kracht van de verhalen in de Westereender. We zullen het zien. Tot die tijd ga ik lekker op de oude voet verder.
Klasina van der Werf
Bron: Westereender, oktober 2023
Het gesprek kwam al gauw op de tijd dat we nog met diskettes werkten, of floppy’s, zo noemden we ze ook wel. En ik weet nog dat we internet kregen en dat je dan moest inbellen met van die piepjes. Mijn eerste e-mailadres maakte ik aan toen ik op het HBO zat, ik denk dat ik een jaar of achttien was. In diezelfde tijd noemden we een klasgenoot nog een ‘kakker’ omdat hij een mobiele telefoon had. Zo kan ik nog wel even doorgaan met verhalen over vroeger.
De verhalen die mijn beppe jaren geleden vertelde gaan nog verder terug in de tijd. De tijd dat ze geen televisie en auto hadden. En elektriciteit was nieuw voor hen. Hun kinderen deden steeds de lichtknopjes aan en uit, omdat ze het zo interessant vonden. Ik kon me daar niks bij voorstellen. Onze dochters konden zich niks voorstellen bij een fax. Ik vertelde hen dat we die elke dag naar fotograaf Alex Bouma van de Dockumer Courant stuurden. Dat we een brief met opdrachten in een soort printer deden die er in Sibrandahûs weer uitkwam, dat vonden ze magisch.
En zo verbaas ík me weer over onze dochters van 10 en 12 jaar die geen tv meer kijken, maar YouTube en die het nieuws volgen via de app. Ik heb dan ook niet de illusie dat zij ooit krantenlezers zullen worden, die tijd hebben we gehad. Niet voor niets zijn er nu weer meer dan de helft van de journalisten bij het Friesch Dagblad ontslagen. Ons beroep is bijna een ambacht geworden dat steeds minder voorkomt. En de komst van A.I. (Artificiële Intelligentie) zal dat straks helemaal veranderen, zo voorspellen ook de mannen van Quub.it.
Tot nu toe sloot ik het liefst mijn ogen voor deze ontwikkeling, maar we kunnen er niet meer omheen. Ik klamp me vast aan de gedachte dat we volgens Johan van der Bij niet bang hoeven te zijn dat robots ons werk zullen overnemen. ,,A.I. gaat mensen niet vervangen, maar als je er geen gebruik van maakt zet je jezelf buiten spel.’’ Dus waarschijnlijk hoef ik voortaan alleen nog een paar trefwoorden in te voeren op de laptop en rolt er automatisch een mooi verhaal uit dat ik alleen nog een beetje hoef aan te passen.
Toch blijf ik me afvragen of diezelfde robot ook de interviews van mij kan overnemen, zich kan inleven in de andere persoon en de emotie uit een verhaal kan halen. Want dát is naar mijn mening de kracht van de verhalen in de Westereender. We zullen het zien. Tot die tijd ga ik lekker op de oude voet verder.
Klasina van der Werf
Bron: Westereender, oktober 2023
11 oktober 2023