Einde van een tijdperk
Dit is het einde van een tijdperk, zo zei een collega. Het zat er aan te komen, maar toch komt de klap hard aan.
Tien jaar lang heb ik mij ingezet voor het Nieuwsblad Noordoost-Friesland en de Dockumer Courant. Met hart en ziel. Voor de lezers, maar ook omdat ik dit het mooiste vak van de wereld vind.
Het schrijven voor een lokale krant brengt je dicht bij de mensen. Daardoor is de drempel voor velen laag om ons te benaderen. Bijzondere mensen heb ik geïnterviewd. Allemaal met hun eigen verhaal.
Ik heb voor landelijke kranten en bladen geschreven, maar nog nooit zoveel reacties gehad als op mijn verhalen in ‘de Dockumer’. Dat geeft voldoening. Daar heb ik het voor gedaan.
Werken voor een lokale krant heeft ook nadelen. Mensen weten je te vinden. Op zaterdagavond brengen ze de duivenuitslagen bij je langs, ’s zondags bellen ze je in verband met een overlijdensadvertentie en op andere dagen geven ze tips door of klagen ze dat ze de krant niet is bezorgd.
Journalist ben je 24 uur per dag en bij een lokale krant helemaal. Zeker nu we ook de internetsites moeten vullen met nieuws uit de regio.
Helaas houdt het hier op. Samen met mijn collega’s van de lokale weekbladen, van wie ik weet dat ze allemaal net zo betrokken zijn bij ‘hun’ krant, ben ik ontslagen. Vanaf 1 juli ben ik boventallig, overbodig, niet meer nodig.
Zoals mijn collega al zei: dit is het einde van een tijdperk. Een prachtig tijdperk. En ik ben blij dat ik daar deel van uit heb mogen maken.
Klasina van der Werf
Bron: Nieuwsblad Noordoost-Friesland, 16 januari 2015
Tien jaar lang heb ik mij ingezet voor het Nieuwsblad Noordoost-Friesland en de Dockumer Courant. Met hart en ziel. Voor de lezers, maar ook omdat ik dit het mooiste vak van de wereld vind.
Het schrijven voor een lokale krant brengt je dicht bij de mensen. Daardoor is de drempel voor velen laag om ons te benaderen. Bijzondere mensen heb ik geïnterviewd. Allemaal met hun eigen verhaal.
Ik heb voor landelijke kranten en bladen geschreven, maar nog nooit zoveel reacties gehad als op mijn verhalen in ‘de Dockumer’. Dat geeft voldoening. Daar heb ik het voor gedaan.
Werken voor een lokale krant heeft ook nadelen. Mensen weten je te vinden. Op zaterdagavond brengen ze de duivenuitslagen bij je langs, ’s zondags bellen ze je in verband met een overlijdensadvertentie en op andere dagen geven ze tips door of klagen ze dat ze de krant niet is bezorgd.
Journalist ben je 24 uur per dag en bij een lokale krant helemaal. Zeker nu we ook de internetsites moeten vullen met nieuws uit de regio.
Helaas houdt het hier op. Samen met mijn collega’s van de lokale weekbladen, van wie ik weet dat ze allemaal net zo betrokken zijn bij ‘hun’ krant, ben ik ontslagen. Vanaf 1 juli ben ik boventallig, overbodig, niet meer nodig.
Zoals mijn collega al zei: dit is het einde van een tijdperk. Een prachtig tijdperk. En ik ben blij dat ik daar deel van uit heb mogen maken.
Klasina van der Werf
Bron: Nieuwsblad Noordoost-Friesland, 16 januari 2015
16 januari 2015