Het past!
Deze laatste blog over verhuizen en ontspullen liet langer op zich wachten dan de bedoeling was. Ik was even vergeten hoe pittig een verhuizing ook alweer is. De laatste keer dat we verhuisden was vijftien jaar geleden, van Leeuwarden naar Ee. Met één belangrijk verschil: toen hadden we nog geen kinderen.
Er is nóg een groot verschil met vijftien jaar geleden. In die tijd was er geen lockdown en konden we gewoon een kwast of ander klusmateriaal bij de bouwmarkt halen als we die nodig hadden. In het kader van ontspullen is het wel weer een voordeel dat we nu niet verleid worden tot het kopen van overbodige spullen. Integendeel, we kiezen heel bewust voor kwaliteit en duurzaamheid.
Geen spijt
,,Mem, waar is mijn yogamat?’’, vraagt de oudste dochter. Meteen vervolgt ze haar zin met: ,,Of heeft die de schifting ook niet gehaald.’’ De kinderen zijn er inmiddels al aan gewend dat niet alle spullen de verhuizing hebben overleefd. Toch klagen ze er niet over. Ons motto is, zolang ze het niet zien missen ze het niet. Zo wonnen ze voor de lockdown nog een reuzenknuffel van 1 meter groot die ze mochten ophalen in de speelgoedwinkel. Gejuich ging op, terwijl ik dacht: o, nee… Doordat de winkels nu al zo’n lange tijd dicht zijn hebben ze er (gelukkig) nooit meer naar gevraagd. En als je mij vraagt of ik al spijt heb van dingen die we hebben weggedaan? Nee!
Nog teveel
We wonen ruim twee maanden in ons nieuwe huis in Dokkum en zijn helemaal gesetteld. Hoewel we al een hele goede schifting hadden gemaakt bleek ook na deze tweede verhuizing – van tijdelijke huurwoning naar koopwoning - dat we toch nog teveel hadden. Vooral voor de fotolijstjes en canvasdoeken met persoonlijke foto’s hadden we geen plek aan de muur. In plaats daarvan hebben we een IXXI fotowand gemaakt met een selectie van de mooiste foto’s.
Eén schilderij
In de woonkamer kozen we voor één mooi schilderij als blikvanger en één grote plant in de hoek. Juist omdat we nu veel minder spullen hebben valt het meer op. De slaapkamer is denk ik nog het meest minimalistisch ingericht. De muren zijn wit en behalve een bed, twee nachtkastjes en een grote witte hanglamp zijn hier geen snuisterijen meer te vinden. En dat geeft rust.
Overzichtelijker
Het leuke aan een kleinere woning is dat je heel creatief met de ruimtes moet omgaan. Van de berging hebben we een slaapkamer voor de oudste dochter laten maken en de werkkamer van mijn man zit verstopt achter de schuifdeuren van de kledingkast. In de rest van de kast is nog meer dan genoeg ruimte over voor onze kleding, want ook daarin hebben we keuzes gemaakt. En echt, het maakt de garderobe een stuk overzichtelijker.
Schoonmaken
Schoonmaken is nooit mijn hobby geweest, maar in dit huis vind ik dat helemaal niet erg. Wat je niet hebt, hoef je niet op te ruimen en niet schoon te maken. Het kost veel minder tijd, dus is de drempel minder hoog om er aan te beginnen. Er zit nog niet echt een systeem in, maar het is mijn bedoeling om het MM-huishoudsysteem van deze site nog eens op te pakken om het mezelf nog gemakkelijker te maken.
Geen zolder
Dat we nu geen zolder meer hebben scheelt ook een hoop tijd. Zolders zijn net als kasten. Die prop je vol met spullen die je helemaal niet nodig hebt. Eerlijk is eerlijk, we zijn wel blij dat we een mooie (droge) kelder hebben waar we de kerstspullen, reiskoffers en schaatsen hebben staan. Ik heb nog getwijfeld of we de schaatsen wel moesten houden, aangezien we bijna nooit meer strenge winters hebben, maar wat was ik laatst tijdens het winterweekend blij dat we ze nog hadden. Ook reiskoffers hebben we (normaal gesproken) jaarlijks nodig en wat de kerst betreft, tja, één keer per jaar mogen we samen met de kinderen nog wel eens spijbelen met minimaliseren. Toch?
Rommel
Als ik dit zo schrijf, lijkt het alsof wij het allemaal zo goed voor elkaar hebben, maar dat is niet het geval hoor. Als ik op dit moment om me heen kijk is het best wel een rommel in huis. Hier en daar liggen boekjes van de kinderen, een krant op de rand van de bank, lege bekers ranja op de salontafel, een mand met was die ik nog moet opvouwen en knutselspullen op de eethoektafel. Maar doordat de basis goed is, valt de rest te overzien. En laten we eerlijk zijn, er moet ook geleefd worden in een huis. Al weet ik nu dat je daarvoor je huis niet hoeft te vullen met spullen.
Een belangrijke spreuk die ik geleerd heb van deze site: Een fijn huis is vooral gevuld met warmte, liefde en aandacht. Niet met spullen.
Klasina van der Werf
Bron: Moeders Minimalisme
Er is nóg een groot verschil met vijftien jaar geleden. In die tijd was er geen lockdown en konden we gewoon een kwast of ander klusmateriaal bij de bouwmarkt halen als we die nodig hadden. In het kader van ontspullen is het wel weer een voordeel dat we nu niet verleid worden tot het kopen van overbodige spullen. Integendeel, we kiezen heel bewust voor kwaliteit en duurzaamheid.
Geen spijt
,,Mem, waar is mijn yogamat?’’, vraagt de oudste dochter. Meteen vervolgt ze haar zin met: ,,Of heeft die de schifting ook niet gehaald.’’ De kinderen zijn er inmiddels al aan gewend dat niet alle spullen de verhuizing hebben overleefd. Toch klagen ze er niet over. Ons motto is, zolang ze het niet zien missen ze het niet. Zo wonnen ze voor de lockdown nog een reuzenknuffel van 1 meter groot die ze mochten ophalen in de speelgoedwinkel. Gejuich ging op, terwijl ik dacht: o, nee… Doordat de winkels nu al zo’n lange tijd dicht zijn hebben ze er (gelukkig) nooit meer naar gevraagd. En als je mij vraagt of ik al spijt heb van dingen die we hebben weggedaan? Nee!
Nog teveel
We wonen ruim twee maanden in ons nieuwe huis in Dokkum en zijn helemaal gesetteld. Hoewel we al een hele goede schifting hadden gemaakt bleek ook na deze tweede verhuizing – van tijdelijke huurwoning naar koopwoning - dat we toch nog teveel hadden. Vooral voor de fotolijstjes en canvasdoeken met persoonlijke foto’s hadden we geen plek aan de muur. In plaats daarvan hebben we een IXXI fotowand gemaakt met een selectie van de mooiste foto’s.
Eén schilderij
In de woonkamer kozen we voor één mooi schilderij als blikvanger en één grote plant in de hoek. Juist omdat we nu veel minder spullen hebben valt het meer op. De slaapkamer is denk ik nog het meest minimalistisch ingericht. De muren zijn wit en behalve een bed, twee nachtkastjes en een grote witte hanglamp zijn hier geen snuisterijen meer te vinden. En dat geeft rust.
Overzichtelijker
Het leuke aan een kleinere woning is dat je heel creatief met de ruimtes moet omgaan. Van de berging hebben we een slaapkamer voor de oudste dochter laten maken en de werkkamer van mijn man zit verstopt achter de schuifdeuren van de kledingkast. In de rest van de kast is nog meer dan genoeg ruimte over voor onze kleding, want ook daarin hebben we keuzes gemaakt. En echt, het maakt de garderobe een stuk overzichtelijker.
Schoonmaken
Schoonmaken is nooit mijn hobby geweest, maar in dit huis vind ik dat helemaal niet erg. Wat je niet hebt, hoef je niet op te ruimen en niet schoon te maken. Het kost veel minder tijd, dus is de drempel minder hoog om er aan te beginnen. Er zit nog niet echt een systeem in, maar het is mijn bedoeling om het MM-huishoudsysteem van deze site nog eens op te pakken om het mezelf nog gemakkelijker te maken.
Geen zolder
Dat we nu geen zolder meer hebben scheelt ook een hoop tijd. Zolders zijn net als kasten. Die prop je vol met spullen die je helemaal niet nodig hebt. Eerlijk is eerlijk, we zijn wel blij dat we een mooie (droge) kelder hebben waar we de kerstspullen, reiskoffers en schaatsen hebben staan. Ik heb nog getwijfeld of we de schaatsen wel moesten houden, aangezien we bijna nooit meer strenge winters hebben, maar wat was ik laatst tijdens het winterweekend blij dat we ze nog hadden. Ook reiskoffers hebben we (normaal gesproken) jaarlijks nodig en wat de kerst betreft, tja, één keer per jaar mogen we samen met de kinderen nog wel eens spijbelen met minimaliseren. Toch?
Rommel
Als ik dit zo schrijf, lijkt het alsof wij het allemaal zo goed voor elkaar hebben, maar dat is niet het geval hoor. Als ik op dit moment om me heen kijk is het best wel een rommel in huis. Hier en daar liggen boekjes van de kinderen, een krant op de rand van de bank, lege bekers ranja op de salontafel, een mand met was die ik nog moet opvouwen en knutselspullen op de eethoektafel. Maar doordat de basis goed is, valt de rest te overzien. En laten we eerlijk zijn, er moet ook geleefd worden in een huis. Al weet ik nu dat je daarvoor je huis niet hoeft te vullen met spullen.
Een belangrijke spreuk die ik geleerd heb van deze site: Een fijn huis is vooral gevuld met warmte, liefde en aandacht. Niet met spullen.
Klasina van der Werf
Bron: Moeders Minimalisme
22 maart 2021