Vrijheid?
'We hebben onze vrijheid weer terug'. Vanaf vandaag geldt de verplichte afstand van 1,5 meter niet meer, ook hoeven we het coronatoegangsbewijs niet meer te laten zien bij restaurants, bioscopen en musea en mondkapjes zijn niet meer verplicht. Corona is een ‘griepje’ geworden en laten we hopen dat er geen ergere varianten meer komen zodat al die coronamaatregelen en lockdowns ook in de toekomst niet meer nodig zijn.
Het is bijna twee jaar geleden dat ik mijn eerste column over corona ‘Verplicht vrij’ schreef. Ik begon met de woorden: ‘Wat een vreemde tijd’. Al die tijd heb ik uitgekeken naar het schrijven van mijn laatste column over corona, maar het duurde langer dan ik had verwacht. Vandaag is het zover, denk ik. We hebben onze vrijheid terug, hoor ik veel mensen – vooral op social media – zeggen. Maar zijn we onze vrijheid ooit kwijt geweest? Voor mij voelt dat niet zo.
Terwijl ik dit schrijf wordt er heftig gevochten in Oekraïne. Er worden op allerlei plekken bommen gegooid, overal zijn explosies. Gisteren begon Rusland een oorlog door Oekraïne binnen te vallen. ,,Ik had nooit verwacht dat dit ons zou overkomen’’, hoorde ik één van de bewoners gisteren in het journaal zeggen. Die mensen kunnen pas écht zeggen dat ze hun vrijheid kwijt zijn geraakt. ,,Waarom?’’, vroegen onze kinderen toen we gisteren naar het jeugdjournaal keken. Dat is niet eens uit te leggen. Omdat één persoon zijn zin niet krijgt.
Vorig jaar schreef ik een kinderboek over de oorlog in de regio Noordoost-Friesland. Het viel mij op dat veel kinderen, maar ook volwassenen niet weten wat hier is gebeurd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat onschuldige mensen gewoon werden vermoord, nergens om, alleen omdat ze joods waren of in het verzet zaten.
Tijdens de pandemie vergeleken sommige mensen deze coronatijd met de oorlog. Dat mogen mensen best doen. Maar als je je er goed in verdiept dan zie je dat het niet te vergelijken is. Ik wil corona absoluut niet bagatelliseren, want er zijn veel mensen overleden en het ergste is dat sommigen niet eens afscheid van elkaar hebben kunnen nemen. Ook ondernemers zijn er aan onderdoor gegaan. Maar om te zeggen dat we nu onze vrijheid terug hebben, dat voelt dubbel.
Ik had twee jaar geleden niet verwacht dat ik mijn laatste column voor mijn coronadagboek zou eindigen met dezelfde woorden waarmee ik begon.
Wat een vreemde tijd…
Klasina van der Werf
Op mijn website heb ik vanaf het begin een dagboek in coronatijd bijgehouden. Dit is er één van.
Het is bijna twee jaar geleden dat ik mijn eerste column over corona ‘Verplicht vrij’ schreef. Ik begon met de woorden: ‘Wat een vreemde tijd’. Al die tijd heb ik uitgekeken naar het schrijven van mijn laatste column over corona, maar het duurde langer dan ik had verwacht. Vandaag is het zover, denk ik. We hebben onze vrijheid terug, hoor ik veel mensen – vooral op social media – zeggen. Maar zijn we onze vrijheid ooit kwijt geweest? Voor mij voelt dat niet zo.
Terwijl ik dit schrijf wordt er heftig gevochten in Oekraïne. Er worden op allerlei plekken bommen gegooid, overal zijn explosies. Gisteren begon Rusland een oorlog door Oekraïne binnen te vallen. ,,Ik had nooit verwacht dat dit ons zou overkomen’’, hoorde ik één van de bewoners gisteren in het journaal zeggen. Die mensen kunnen pas écht zeggen dat ze hun vrijheid kwijt zijn geraakt. ,,Waarom?’’, vroegen onze kinderen toen we gisteren naar het jeugdjournaal keken. Dat is niet eens uit te leggen. Omdat één persoon zijn zin niet krijgt.
Vorig jaar schreef ik een kinderboek over de oorlog in de regio Noordoost-Friesland. Het viel mij op dat veel kinderen, maar ook volwassenen niet weten wat hier is gebeurd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat onschuldige mensen gewoon werden vermoord, nergens om, alleen omdat ze joods waren of in het verzet zaten.
Tijdens de pandemie vergeleken sommige mensen deze coronatijd met de oorlog. Dat mogen mensen best doen. Maar als je je er goed in verdiept dan zie je dat het niet te vergelijken is. Ik wil corona absoluut niet bagatelliseren, want er zijn veel mensen overleden en het ergste is dat sommigen niet eens afscheid van elkaar hebben kunnen nemen. Ook ondernemers zijn er aan onderdoor gegaan. Maar om te zeggen dat we nu onze vrijheid terug hebben, dat voelt dubbel.
Ik had twee jaar geleden niet verwacht dat ik mijn laatste column voor mijn coronadagboek zou eindigen met dezelfde woorden waarmee ik begon.
Wat een vreemde tijd…
Klasina van der Werf
Op mijn website heb ik vanaf het begin een dagboek in coronatijd bijgehouden. Dit is er één van.
25 februari 2022